​​​​​​​เรื่องเล่าผี@@

[Narada]

เล่าเรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความซุกซน และค่อนข้างดื้อ จนทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมเลยทีเดียว 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างที่จะเก่า แล้วก็แก่ไม่ต่ำกว่า 100 ปีซึ่งถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาอย่างนาน ก็เลยไม่ฉงนใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆแบบนี้ เกิดขึ้นแต่ว่าไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งสิ้นของสถานที่เรียน ถูกเก็บไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องนอกจากเครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรครู เสริมแต่งอยู่ ที่ฝาผนังคงจะแทบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งคนไหนกันที่เป็นครูสายการศึกษา ไหมใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งผู้ใดกันที่มีเซ้นส์ก็จะรู้ได้ทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน อะไรบางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างเข้าใจดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ออกจะน่าสยอง อย่างมากมาย แต่ว่าดูเหมือนด้วยความดื้อ ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบสาว ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ กลายเป็นเรื่องขบขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนพ้องหรือมาพูดเล่าเกินจริง กระทั่งมิได้คิดอะไรเยอะแยะนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดการ ปิดสถานศึกษาไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนพ้องๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน พวกเราได้กระทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้ต้องนั่งคอยอาจารย์ที่บันไดข้างเวทีแต่อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงดนตรีไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

เราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน แล้วก็ความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ ครู อยู่ภายในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของพวกเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับแปลงเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแต่ว่าเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ แล้วก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนช่วงเวลาเย็นที่เงียบสงัดของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและเริ่มน่าขนลุกขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆรวมทั้งสร้างอารมณ์มาคุ ให้กับเพื่อนๆต่างทุกคนเงียบกันหมด รวมทั้งต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนฝูงหญิง ในห้องเริ่มมีอาการสั่นกลัว แล้วก็ร้องไห้ในทันทีทันใด และก็ผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันควรมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย รวมทั้งรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม รวมทั้งได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ารับรองเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกร้องเพลงขึ้น แล้วก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่อาจจะอธิบายได้ เรื่องผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูท่ายังคงตลกโปกฮา กับเพื่อนฝูงเพศหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรจำนวนมากนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกสวยมาก นักผมเลยบอกเพื่อนฝูงไปว่าไม่เป็นไรหรอกพวกอาจารย์ ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา ด้วยเหตุว่าหอประชุมนั้น ค่อนข้างจะที่จะเงียบและเปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องเล่าผี

แต่ดูราวกับว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนๆสาวๆต่างพากันร้องไห้แล้วก็สั่นกลัว แล้วก็ผมก็คิดในใจว่า เพราะเหตุไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็คงเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นคงไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกผิดด้วยเช่นเดียวกัน 

แม้กระนั้นต่อจากนั้น ราวๆ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่เราได้ยินเสียงดนตรีอยู่ๆกลอนประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องและด้วยความตระหนกตกใจ พร้อมด้วยประตูห้องเปิดออกมาทั้งที่ไม่มีคนอยู่ข้างในห้อง ซึ่งผมหันไปดูก็ไม่เห็นใครอยู่ด้วย สิ่งเดียวกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดหมายต่างโหวกเหวกโวยวาย และก็กรีดร้องกันด้วยความกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว รวมทั้งผมเป็นผู้เดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแต่อยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมทราบได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่นอน และก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เล่าเรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีดร้อง และดังทั้งสถานที่เรียน กระทั่งทำให้พวกครูแล้วก็คุณครูต่างพากันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นและก็เราก็ได้ ทำการเล่าราวทั้งสิ้นให้ฟัง กระทั่งทำให้ครูที่สถานศึกษานั้น ต่างมองหน้ากันรวมทั้งพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆสักครู่วันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญทำทานใหญ่กันดีกว่า...

หลังจากนั้นพวกเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเกิดเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที แล้วก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้ว่าครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน แล้วก็ปฏิเสธครูทันทีทันใดหรือรวมไปถึงการขนย้าย หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นที่จะต้องไปกันทีละคนไม่ใช่น้อยอีกด้วย 

จากนั้นเรื่องราวกลุ่มนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่รวมทั้งเป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างไม่ต้องสงสัย เนื่องจากว่าเพื่อนพ้องกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอคอยเข้าชั้นเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็ประเด็นนี้ก็แปลงเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นพวกเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เรื่องผี